Pierwszy raz miałam okazję spróbować go, kiedy tata przywiózł bochenek z Wielkiej Brytanii. Zasmakował nam – miękki, ale zwarty, lekko .. słodkawy? Tylko jakoś nie było okazji do zrobienia go samodzielnie. Zawsze robiliśmy chleb na zakwasie, który swój początek miał w klasztorze w Świętej Lipce. A to się dosypało mąki graham, a to żytniej – zawsze wychodził trochę inny chleb. Niestety zakwas skończył swój żywot i od wakacji piekarzenia nie było. Trzeba było nadrobić zaległości, a że w lodówce była akurat maślanka…

Przepis z książki “Domowy chleb” wyd. Świat Książki.

200 ml letniej maślanki

opakowanie suszonych drożdży

350 g pełnoziarnistej mąki orkiszowej

100 g pełnoziarnistej mąki pszennej

2 płaskie łyżeczki sody oczyszczonej

2 płaskie łyżeczki soli

100 ml letniej wody

4 łyżki octu owocowego (zastąpiłam sokiem z połówki cytryny, szczerze mówiać, nie mam pojęcia, czy to dobrze, ale chleb wyszedł :]  )

 

Mąki wymieszać z sodą i drożdżami. Dodać wodę i starannie wymieszać.

Do maślanki dodać ocet i sól, wymieszać, a następnie wlać do mieszaniny mącznej. Ciasto wyrabiać mikserem około 5 minut, najpierw na niskich, a potem wysokich obrotach. Przykryć i zostawić w ciepłym miejscu do wyrośnięcia, do czasu aż wyraźnie zwiększy objętość. U mnie potrzeba było około 2 godzin.

Ciasto przełożyć na stolnicę oprószoną mąką i zagnieść. Włożyć do natłuszczonej, okragłej formy (u mnie naczynie żaroodporne, ale może być i tortownica) o średnicy 18-20 cm. Lekko spłaszczyć dłonią i odstawić do ponownego wyrośnięcia na około 15 minut. Piekarnik nastawić na 200 stopni.

Wierzch chleba naciąć w romby, oprószyć lekko mąką i piec około 40 minut. Po upieczeniu wyjąc z formy i zostawić do ostygnięcia na kratce.

 

 

Tak przy okazji, udało mi się dojść do tego, co zrobić, żeby nie być widoczną pod tym okroonym nickiem szalonegomuchomora. :] To była niestety pierwsza rzecz, która przyszła do głowy, kiedy z K. coś nam nie szło zakładanie konta i potrzebne było cokolwiek, byle szybko. Szkoda, że nie wiedziałyśmy, że to będzie widoczne. :] Cukrowa wróżka chyba brzmi lepiej?…