Przywilejem chorego jest to, że w tygodniu wychodzenia codziennie o 6.45 i powrotów koło 20, może sobie raz wrócić do domu odrobinę wcześniej. Odrobina to akurat tyle czasu, ile wystarczy, żeby zrobić sobie trufle.
A z truflami najlepsze jest to, że można ja zrobić chyba ze wszystkiego. Właściwie miały być bananowe, ale wymagały zbyt długiego leżakowania w lodówce (nie chodzi o to, że jestem aż takim żarłokiem, ale nie byłoby światła, a więc i zdjęć, a więc i dużej części przyjemności z siedzenia w kuchni). Dlatego powstała moja własna wersja cookies&cream – z ukochanym mlekiem w proszku. Miękkie, aksamitne i – bo nie dla każdego szary kolor jest wielce apetyczny – obtoczone mlecznym puszkiem.